Νομική: Η Επιστήμη-Θεμέλιο τής Δημοκρατίας

Νομική: η επιστήμη-θεμέλιο τής δημοκρατίας

Θέλω να γίνω δικηγόρος. Η επιθυμία αυτή δεν αποτελεί μια στιγμιαία ιδέα ή μια επαγγελματική προσδοκία χωρίς ρίζες. Αντίθετα, προκύπτει από βαθιά συνείδηση της ιστορικής, κοινωνικής και ηθικής βαρύτητας που φέρει η νομική επιστήμη και η αποστολή της. Η δικηγορία δεν είναι απλώς μια σταδιοδρομία· είναι, για εμένα, το μέσο με το οποίο μπορώ να συμβάλω ενεργά στην υπεράσπιση της δικαιοσύνης, της ανθρώπινης αξιοπρέπειας και των θεμελιωδών δικαιωμάτων που καθιστούν μια κοινωνία όντως πολιτισμένη και δημοκρατική.

Από την αρχαία Αθήνα έως τις σύγχρονες φιλελεύθερες δημοκρατίες, η νομική αποτέλεσε ακρογωνιαίο λίθο της κοινωνικής οργάνωσης, της κατοχύρωσης των ελευθεριών και της προστασίας του ατόμου απέναντι στην αυθαιρεσία της εξουσίας. Η έννοια του κράτους δικαίου, που σήμερα θεωρείται αυτονόητη, κατακτήθηκε με αγώνες και θυσίες. Όπως δήλωνε και ο Πλάτων: «Ουκ έστι πολιτεία όπου μη εισί νόμοι» — δεν υπάρχει πολιτεία χωρίς νόμους.

Ο προσωπικός μου πόθος να γίνω δικηγόρος πηγάζει από την ανάγκη μου να σταθώ στο πλευρό των αδικημένων, να υψώσω φωνή υπέρ όσων καταπατούνται, να γίνω σύμμαχος της αλήθειας όταν εκείνη φιμώνεται. Αντιλαμβάνομαι τη νομική όχι ως μηχανιστικό εργαλείο εφαρμογής κανόνων, αλλά ως πεδίο δυναμικής ηθικής παρέμβασης. Κάθε υπόθεση είναι, εν δυνάμει, ένα μικρό έπος: ένας μοναχικός πολίτης απέναντι σε μια γραφειοκρατία, μια γυναίκα που διεκδικεί ισότητα, ένα παιδί που αξιώνει προστασία, ένας πρόσφυγας που ζητά αναγνώριση. Η δικηγορία είναι για μένα η ευκαιρία να συμμετέχω ενεργά σ’ αυτές τις μάχες — μάχες που συχνά θυμίζουν την άνιση σύγκρουση του Δαβίδ με τον Γολιάθ.

Όπως τόνιζε ο Ησίοδος: «Δικαιοσύνην δέ μανθάνε τελέειν και μη βίηι ύβριν» — να πράττεις τη δικαιοσύνη και να αποφεύγεις την αλαζονική βία. Αυτή είναι η βάση της επιθυμίας μου: να δώσω φωνή σε όσους δεν την έχουν, με λόγο και ήθος· όχι με ισχύ.

Πιστεύω ότι τα προσωπικά μου χαρακτηριστικά ευθυγραμμίζονται με τις απαιτήσεις του δικηγορικού λειτουργήματος. Η δημιουργική μου σκέψη, η ικανότητα για γρήγορη ανάλυση και ηγετική πρωτοβουλία, καθώς και η ευστροφία με την οποία αντιμετωπίζω πολύπλοκα προβλήματα, αποτελούν προσόντα που, με διαρκή ταπεινότητα και αυτοκριτική, επιδιώκω να εξελίσσω. Δεν θεωρώ τον εαυτό μου εξαίρεση, αλλά εργάζομαι αδιάκοπα για να μπορώ, μια μέρα, να σταθώ με επάρκεια στον στίβο του λόγου και της επιχειρηματολογίας.

Επιπλέον, ως γυναίκα, αισθάνομαι πως έχω χρέος να ενισχύσω τη θέση του φύλου μου στον νομικό κόσμο, έναν χώρο όπου ιστορικά η ανδροκρατία κυριάρχησε. Θέλω, μέσω του προσωπικού μου έργου, να συμβάλω ώστε περισσότερες γυναίκες να αποκτήσουν φωνή και ρόλο στον δημόσιο και νομικό λόγο, και να γίνουν φορείς αλλαγής και προόδου. Όπως είπε ο Ισοκράτης: «Όταν οι νόμοι είναι ισχυροί, τότε οι πολίτες είναι ελεύθεροι».

Η επιθυμία μου να γίνω δικηγόρος δεν εδράζεται σε φιλοδοξίες πλουτισμού ή εξουσίας· δεν πηγάζει από φιλαργυρία, αλλά από βαθύ αίσθημα ευθύνης. Θέλω να είμαι υπέρμαχος των καταπιεσμένων, προασπίστρια των θεμελιωδών δικαιωμάτων, συνηγόρος της δικαιοσύνης. Δεν επιθυμώ να επιτύχω για λόγους εγωιστικούς, αλλά για να συμβάλω, έστω κατ’ ελάχιστον, σε ένα καλύτερο αύριο· σε έναν κόσμο που θα βρίσκεται ένα βήμα πιο κοντά στην παγκόσμια ειρήνη, στη δημοκρατία, στην αξιοπρέπεια. «Το δίκαιον ουκ εν τω κρατείν, αλλά εν τω ευ πράττειν» — όπως μας δίδαξε ο Σοφοκλής, η δικαιοσύνη δεν πηγάζει από την ισχύ, αλλά από την ηθική πράξη.

Σε μια εποχή κατά την οποία οι δημοκρατικοί θεσμοί απειλούνται από τον αυταρχισμό, την παραπληροφόρηση και την αποδόμηση της αλήθειας, η νομική αποκτά εκ νέου κομβικό ρόλο. Η επίκαιρη αξία της έγκειται στη δυνατότητά της να προστατεύει την αλήθεια και να αναδεικνύει την ηθική ως προϋπόθεση νομιμότητας. Ο δικηγόρος, σήμερα περισσότερο από ποτέ, καλείται να γίνει φρουρός της ελευθερίας, σύμμαχος της διαφάνειας και εργάτης της ακεραιότητας. Όπως έγραφε ο Αριστοτέλης: «Νόμος εστίν ορθός λόγος εντεταγμένος προς το κοινόν συμφέρον».

Εν κατακλείδι, η επιθυμία μου να γίνω δικηγόρος δεν θεμελιώνεται απλώς σε ακαδημαϊκό ενδιαφέρον ή επαγγελματικές φιλοδοξίες. Είναι έκφραση μιας εσωτερικής ανάγκης να θέσω τον λόγο, τη σκέψη και τη δράση μου στην υπηρεσία των άλλων, υπηρετώντας την έννομη τάξη ως φορέα δικαιοσύνης και κοινωνικής προόδου. Θέλω να γίνω δικηγόρος, όχι για να υψώσω εμένα, αλλά για να υψώσω τον κόσμο, έστω κι αν είναι με μία μόνο πράξη δικαιοσύνης κάθε φορά. Γιατί, αν η δικαιοσύνη γίνει συνήθεια, η ειρήνη θα πάψει να είναι ουτοπία.