Όλα Είναι Αγάπη

 Όλα Είναι Αγάπη

Σ᾽ ἕναν κόσμο ὅπου ἡ ἀγάπη φοριέται ὡς μουσικὴ καὶ ἀφαιρεῖται ὡς σιωπή,

ὁ ἔρωτας δὲν λέγεται—χορεύεται.

 

Ὅλα ἦταν ἕνα ἄγγιγμα ἀνεξήγητο,

μὲ μιὰ μουσικὴ ποὺ χόρευε στὸ γυμνὸ δέρμα τῆς νύχτας.

Ἐγὼ, ἀποτυχημένος ἀριθμός σὲ ἕνα ἐρωτικὸ κάλεσμα

ποὺ ὁ χρόνος δὲν ἀπάντησε ποτὲ.

 

Στὴν ἄκρη τῆς ἐκδρομῆς τῶν σκιῶν

εἶδα τὸ φῶς νὰ κρύβεται στὴ θλίψη ἑνὸς φιλιοῦ

καὶ τὸ φῶς ἦταν γυναίκα—μὲ λαιμὸ ἀπὸ ἀργεντίνικο μετάξι,

μὲ μάτια ποὺ κλείδωσαν τὴν σιγή μου.

 

Σημειώσεις τῆς ψυχῆς,

ἐλλιπῆ ἄσματα στὸ τετράδιο τοῦ Εἴναι.

Ἐκεῖ, ὁ ἔρωτας φορᾷ τὸ φόρεμα μιᾶς ἀπουσίας.

Μὲ μισὸ βλέμμα, μὲ ὁλόκληρη πληγή.

 

Ὁ ἔρως—ὄχι ὡς θαύμα,

ἀλλὰ ὡς προμελετημένο χάος

σὲ καιροὺς ποὺ ἡ μουσικὴ δὲν προλαβαίνει

νὰ δικαιολογήσει τὸ ἄπειρο ποὺ ζούμε ὅταν κοιταζόμαστε.

 

Κι ἐγὼ, δὲν εἶμαι πια σώμα

εἶμαι ὁ ἀντίλαλος ἑνὸς τάνγκο ποὺ δὲν χορεύτηκε

σὲ ἕνα παράθυρο ὅπου ἡ βροχὴ σκηνοθετεῖ τὴ σιωπὴ.

 

Καὶ ὅμως,

ὅλα εἴναι ἀγάπη.

Ἀκόμα κι ἡ ἄρνησή της.

 

(Εμπνευσμένο από το τάνγκο «Todo es Amor»)