ΘΕΜΑ ΕΚΘΕΣΗΣ: ΓΙΑΤΙ Ο ΣΥΓΧΡΟΝΟΣ ΑΝΡΘΩΠΟΣ ΕΧΑΣΕ, ΚΑΤΑ ΤΗ ΓΝΩΜΗ ΣΑΣ, ΤΟΝ ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΧΡΟΝΟ ΤΟΥ; (2 ΛΟΓΟΙ)

 «Ελεύθερος χρόνος: Το μυστικό του εὖ ζῆν»

Κάποτε οι άνθρωποι πίστευαν πως "το χρήμα είναι χρόνος". Και πράγματι, σε άλλες εποχές, αν είχες χρήματα αυτομάτως είχες και ελεύθερο χρόνο. Με το πέρασμα των χρόνων όμως, αυτό ισχύει όλο και λιγότερο, χωρίς όμως να διατυπώνεται αρνητικά. Δηλαδή, σχεδόν κανείς πλέον δεν έχει ελεύθερο χρόνο. Γιατί όμως συμβαίνει αυτό; Γιατί ο σύγχρονος άνθρωπος έχασε τον ελεύθερο χρόνο του;

Το φαινόμενο αυτό μπορεί να αποδοθεί, μεταξύ άλλων, στην υπερεργασία. Τα κύρια αίτια της τελευταίας είναι δύο. Αρχικά, η ματεριαλιστική φύση της σημερινής κοινωνίας και η τάση προς τον (υπερ)καταναλωτισμό ωθούν τον άνθρωπο στην πεποίθηση πως χρειάζεται όλο και περισσότερα αγαθά και, κατ’επέκτασιν, όλο και περισσότερα χρήματα. Σε συνάρτηση με τα προαναφερθέντα, η ενοχοποίηση της χαλάρωσης και η νοοτροπία της συνεχούς απασχόλησης, πιέζει τον άνθρωπο και τον οδηγεί στην εξάντληση, καθώς ασυναίσθητα εκείνος γεμίζει τις ελεύθερες ώρες του με, πολλές φορές άσκοπες, δραστηριότητες.

Η έλλειψη ενέργειας είναι αλληλένδετη με την έλλειψη όρεξης για οποιαδήποτε μορφή υγειούς και επωφελούς ψυχαγωγίας. Έτσι προκύπτει και ο δεύτερος παράγοντας που οδηγεί στη χρονοπενία: η νόθα «ψυχαγωγία». Με τον όρο αυτό εννοούνται οι διάφορες διασκεδάσεις που προκαλούν μεν άμεση ικανοποίηση, όπως για παράδειγμα τα ξενύχτια, η υπερκατανάλωση αλκοόλ και η χρήση ουσιών, αλλά ταυτόχρονα πλήττουν την ψυχοσωματική ακεραιότητα του ατόμου. Αυτό γιατί οι φανερές επιπτώσεις είναι κυρίως σωματικές, ενώ, παρόλο που δεν είναι τόσο εμφανείς, οι ψυχικές είναι το ίδιο, αν όχι περισσότερο επιβλαβείς, και καταπολεμούνται δυσκολότερα. Έτσι, αντί ο ελεύθερος χρόνος να συμβάλλει στην ψυχική αποφόρτιση και στην ενεργειακή ώθηση, όπως θα έπρεπε, τις υπονομεύει. 

Σε αντίθεση με παλαιότερα, που το χρήμα σήμαινε χρόνος, σήμερα χρόνος σημαίνει χρήμα. Ή μάλλον, περισσότερος χρόνος συνεπάγεται περισσότερο χρήμα. Ο φαύλος κύκλος της απληστίας, υπερεργασίας και υπερκατανάλωσης είναι κάτι απ’το οποίο η αποστασιοποίηση παρουσιάζεται δυσπροσάρμοστη στη σημερινή κοινωνία. Αν πραγματοποιηθεί παραταύτα, η ζωή θα γίνει πιο βιώσιμη, πιο ευχάριστη, καθώς θα μειωθεί κατά κόρον το άγχος και η πίεση. Το μόνο εμπόδιο σ’αυτή την εξέλιξη είναι η ανθρώπινη βούληση. Μπορεί άραγε να δαμαστεί;

(338 λέξεις)